این تنها یکی از رشته‌های متنوع این علم پرپیچ و خم است که حقوق عمومی نام دارد. گستره حقوق درست به اندازه گستره زندگی بشر امروز است و گستره بشر امروز، هیچ مرزی ندارد؛ از عمیق‌ترین و ناشناخته‌ترین بخش‌های اقیانوس تا دورترین و غیرقابل تصورترین نقاط فضا. حقوق حالا حتی به فضا نیز رفته است.
«آستانه حقوق فضا» احتمالا نخستین کتابی است که در این باره در ایران منتشر شده است، درست وقتی که ما نیز با ماهواره امیدمان به آسمان‌ها امید بسته‌ایم و حالا که گستره زندگی ایرانی، از آب‌های خلیج‌فارس و دریای خزر تا فضا گسترش یافته است، طبیعی است که حقوق‌مان نیز باید از دادگاه‌ها و دعواهای خیابانی فت‌وفراوان‌مان تا وسعت لایتناهی فضا را دربربگیرد. این، لازمه دنیای امروز است.
آناهیتا وزیری منفرد در مقدمه کتاب 90صفحه‌ای‌اش می‌نویسد: «فضای ماورای جو طبق قوانین متعلق به همه است و هیچ قسمتی از آن تحت حاکمیت و مالکیت کشور ویژه‌ای نمی‌تواند باشد. منافع حاصل از فضا می‌بایست بین کشورها به‌طور عادلانه تقسیم شود. مسلما حضور کشور ما در مجامع بین‌المللی و آگاهی ما از این قوانین و از حقوق خود، تنها راه تضمین دستیابی عادلانه ما به این منافع است.»
این درست همان نکته‌ای است که ضرورت و اهمیت این کتاب را به‌طور خلاصه توضیح می‌دهد. اما اگر بدانیم که وزیری منفرد برای گردآوری مقالات کتاب خود تا دانشگاه مک‌گیل کانادا رفته است و در جلسات مختلفی با حضور مطرح‌ترین محققان حقوق فضا شرکت کرده است، کتاب جایگاه مهم‌تری می‌یابد.
دانشگاه مک‌گیل، همان جایی است که حالا به‌عنوان «پیشگام حقوق فضا» در تمام جهان شهرت دارد و مقالات کتاب «آستانه حقوق فضا» از آنجا آمده‌اند. وزیری مقدم این مقالات را در 3بخش و یک فصل کنار هم گذاشته است، با عناوینی از این دست: کنترل اموال فضایی، چه کسی مالک مدار زمین است، خطرات و مصایب ناشی از زباله‌های فضایی و محیط فضا؛ مطالبی که به‌عنوان شروع، نیمرخ کم‌وبیش روشنی از آنچه در دنیای فضایی امروز حقوق فضا نام گرفته است، به دست می‌دهد.
با همه این‌ها درست روشن نیست چرا ناشر برای کتاب، ویژگی‌های ظاهری خوبی برنگزیده است. به عنوان نمونه، شیوه صفحه‌آرایی، نوع قلم و حتی طرح جلد، آن چنان که باید شایسته یک کتاب دانشگاهی و معتبر نیست.
آستانه حقوق فضا را دانشگاه صنعتی امیرکبیر به قیمت 3هزار و 500 تومان منتشر کرده است.
